Sardinië kijkt terug op een ongelooflijk afwissende geschiedenis. Tijdens een verkenningstocht over het eiland kun je overal sporen van verschillende tijdperken en culturen vinden. Wij hebben alvast een korte samenvatting van de geschiedenis voor je gemaakt - inclusief links naar fascinerende bezienswaardigheden!

Vanwege haar strategische ligging was Sardinië al vroeg een belangrijke handelsbasis in de Middellandse Zee. Het eiland trok vooral zeevaarders uit het oosten aan. Mycene en Cyprus dreven al in de 14e eeuw v. Chr. handel met het eiland en de Feniciërs (of Phoeniciërs), een Semitisch volk uit de Levant, handelden in het hele Middellandse Zee-gebied. Vanaf de 9e eeuw voor Christus werden de eerste handelspunten op het eiland gesticht, eerst in het zuiden aansluitend in het westen, zodat er nog beter handel gedreven kon worden met de Etrusken.
Nadat de Feniciërs uit Carthago in de 6e eeuw voor Christus de leiding namen over de steden in het westelijke Middellandse Zee-gebied, ontwikkelden ze ook veel handelsbases en ontstonden echte kolonies. De Feniciërs en Puniërs stichtten een aantal steden op Sardinië: Karalis (het huidige Cagliari), Tharros, Bithia, Sulcis en Su Fraigu.

• Een bezoek aan Nora (Cagliari)

Olbia ("de gelukkige") was de enige Griekse nederzetting op Sardinië. Haar locatie, aan een beschermde baai met ondiep water om vis en schelpdieren te kweken, vormde een ideale plek. In oude geschriften staat dat Olbia werd opgericht door de Grieken, onder leiding van de neef van de beroemde Heracles. Archeologische bronnen laten echter zien dat de stad rond 750 v. Chr. werd opgericht door de Feniciërs.
In 630 v. Chr. werd zij overgenomen door de Grieken uit Ionië (het huidige West-Turkije). Olbia werd door een conflict tussen Rome en Carthago namelijk steeds meer geïsoleerd. De Grieken grepen hun kans en vestigden zo hun (enige) nederzetting in het noordoosten. Vervolgens vestigden zij ook steeds meer nederzettingen in Zuid-Italië en Sicilië, het zogenaamde Magna Graecia. Voor de Griekse Phokaiers uit Ionië was Olbia niet alleen een nieuwe kolonie, maar ook een strategische basis voor het vestigen van nieuwe kolonies in Corsica en Zuid-Gallië en voor de handelsscheepvaart.
Het Griekse Sardinië verdween toen de invloed van de Puniciërs in de 6e eeuw voor Christus toenam.

Archeologische vindplaatsen in Olbia:
Op het hoogste plekje van de stad, waar nu de kerk van San Paolo staat, stond in de Griekse tijd (en waarschijnlijk zelfs in de Fenicische tijd) de Akropolis van de stad, compleet met een heiligdom van Heracles. De sporen van de Grieken zijn te bezichtigen in het Museo Archeologico. Naast de prachtige keramische stukken en fragmenten van beeldjes uit dit tijdperk kun je hier ook indrukwekkende scheepswrakken van de Romeinen en tal van nuraghische vondsten bezichtigen.

• Museo Archeologico Olbia
• Aquaduct sa Rughitulla
• Roman Estate S ' Imbalconadu

Na de eerste Punische oorlogen werden Sardinië en Corsica een provincie van Rome en trokken de Carthagers zich terug. Het duurt echter even voordat Rome daadwerkelijke pogingen doet om het eiland op te eisen. Omdat Rome de touwtjes veel steviger in handen nam dan Carthago, kwam de Sardische bevolking al gauw in opstand. Hoewel de eerste Romeinse triomf werd gevierd in 235 v. Chr., moesten de legers en schepen toch uitvaren om het onrustige Sardinië en Corsica weer te kalmeren.
De Sardijnen probeerden de Romeinse invloed te ontwijken door zich in grotten en oude bouwwerken in de bergen terug te trekken. Toen het eiland in 177 v. Chr. werd uitgeroepen tot een Romeinse provincie kwamen de Sardijnse bergstammen (tevergeefs) in opstand.
Lange tijd werd gedacht dat het binnenland volledig aan de Romeinse invloeden ontsnapt was, maar recent onderzoek toont aan dat alleen de echt moeilijk bereikbare gebieden vrij zijn gebleven van deze invloed. Je kunt dus verschillende Romeinse gebouwen en vondsten in het binnenland vinden.

• Een bezoek aan Tharros (Oristano)

Misschien vind je dit ook leuk:
• Top 10 aan attracties in Sardinië