Na ooit eens eerder deze kustroute te hebben afgelegd in zuidelijke richting vanuit Fluminimaggiore hebben wij afgelopen weekend een nieuwe schitterende tocht gemaakt. Deze keer reizen we in noordelijke richting, langs de nog vrij onbekende maar fantastische westkust van het eiland. Onderweg kun je het volop genieten van schitterende vergezichten, de natuur, ruige klippen en spectaculaire verlaten stranden. Stilte staat hier hoog in het vaandel!

Laat in de middag vertrekken we vanuit Cagliari naar Arbus, waar we na een uurtje rijden aankomen. Hier zijn we te gast in een authentieke agriturismo midden in het groen. Bij aankomst valt de grote, net nieuw geplaatste fontein direct op. Hier kunnen kleine kinderen heerlijk baden. Hond Nuvola begeleidt ons vanaf de parkeerplaats netjes naar de entree, waar gastheer Marco ons opwacht en de kamersleutel overhandigt.

De laatste zonnige uurtjes van de dag brengen we heerlijk ontspannen door bij het andere zwembad, onder het genot van een glaasje witte Vermentino. Na een snelle douche wacht Nuvola ons op voor de kamerdeur. Zodra we buiten staan loopt ze weg en uit nieuwsgierigheid volgen we haar. Nog geen 5 minuten laten staan we bij haar nestje met pasgeboren puppy's. Geweldig!

Om klok slag half negen kunnen we aan tafel. Een paar meter lange tafel staat klaar voor gebruik en alle gasten schuiven aan de inmiddels “internationale tafel”. Smakelijke voor-, tussen- hoofd- en nagerechten volgen, bereid door de moeder van Marco. Een topkok! Flessen water en wijn staan op tafel en koffie met likeur maken deze gezellige avond compleet.

Een nieuwe dag. Helaas iets bewolkt, maar de temperatuur is prima. In de ontbijtzaal, wederom aan de lange goed gevulde tafel, worden eerst de stemmen even getest met een “happy birthday to you”. Een Duitse dame is vandaag jarig en heeft ‘s morgens vroeg een lekkere taart gehaald voor de andere gasten. Zoiets maak je niet dagelijks mee! We nemen afscheid van Marco, Nuvola en puppy's en alle andere reizigers om onze tour voort te zetten langs de westelijke kustlijn.

Vanuit Arbus volgen we de weg richting zee. Onderweg wordt ons duidelijk waarom deze streek van Sardinië ook wel de "Costa Verde" (groene kust) genoemd wordt. Na een kleine 20 minuten bereiken we de oude mijnwerkerssamenleving Ingurtosu. Het stadje, dat wordt gekarakteriseerd door een neogotische gebouw, huisvestte vroeger de administratie van de mijnen.

In het verlaten plaatje Ingurtosu werden vroeger lood, zilver en zink gewonnen. Restanten van deze mijnwerken zijn ook vandaag de dag nog duidelijk zichtbaar. Direct na het spookdorpje verlaten we de geasfalteerde weg om de rit voort te zetten via een goed berijdbare zandweg richting Piscinas.

Met links en rechts van de weg bos zien we na een paar bochten de okerkleurige duinen van Piscinas in de verte liggen. Het zijn de hoogste duinen van Europa, met pieken die een hoogte van 100 meter bereiken; fantastisch mooi!

Eenmaal aan zee aangekomen parkeren we de auto om een kijkje te nemen op het strand. Met op de achtergrond de schitterende duinen kijken we uit op een breed zandstrand, dat is voorzien van twee gezellige strandtenten waar je overigens ook goed kunt eten. De zee is hier vandaag vrij ruw, maar zonder meer indrukwekkend om te hebben gezien.

Na een kopje koffie nemen we weer plaats in de auto en gelukkig laat langzaam de zon zich ook iets vaker zien. We rijden een klein stukje terug om de kustroute te kunnen vervolgen richting Torre dei Corsari. Na een eerste bocht staan we voor het riviertje dat vanuit Monte Vecchio naar Piscinas stroomt: Rio di Piscinas. Het water staat redelijk laag dus we steken door het water over naar de andere kant van de weg.

De route richting het kleine plaatsje Torre dei Corsari is prachtig. Met slechts heel af en toe eens een tegenligger genieten we met volle teugen van de spectaculaire uitzichten. De imposante klippen, het vele groen en de verlaten baaien zijn een fotostop waard!

Begin van de middag rijden we via Terralba en Marrubiu het laatste stukje via de SS131 naar Cabras, één van de meest belangrijke vissersdorpen in deze regio. Hier wordt de beste bottarga van het eiland geproduceerd. Bottarga wordt gemaakt van gezouten en vervolgens gedroogd kuit van de harder. Deze wordt onder meer gebruikt in pastagerechten om voor een bijzondere smaak te zorgen. De vissen trekken elk jaar naar de lagune, de stagno van Cabras, om zich daar voort te planten.

Cabras bevindt zich op het schiereiland Sinis, dat bekend is vanwege de rieten vissershuisjes in de badplaats San Giovanni di Sinis en de archologische vindplaats Tharros. Aangezien de temperatuur inmiddels flink opgelopen is besluiten we om een paar uurtjes door te brengen op een paradijselijk strand van Sardinië, Is Arutas.

Het kilometerlange strand van Is Arutas staat ook bekend als het rijstkorrel strand. Het bestaat uit hele fijne ronde korrels kwarts met kleuren variërend van roze tot lichtgroen naar zuiver wit. Erg bijzonder! Ondanks dat ons bezoek tijdens het weekend valt, is het op het strand heerlijk rustig.

Rond half zeven rijden we naar Hotel Sa Pedrera, op zo’n 6 kilometer afstand van Is Arutas. Dit kleinschalige 3-sterren hotel bestaat uit 14 kamers rondom een groene binnentuin. Ook hier overheerst de stilte en weet eigenaar en chef Carlo ons ‘s avonds heerlijk te verwennen met visspecialiteiten.

Na het ontbijt huren we fietsen om 2 andere mooie stranden te ontdekken. De eerste bestemming is het strand van Maimoni, op een kleine 7 kilometer afstand. Het laatste stuk naar het strand toe is via een ongeasfalteerde weg langs graanvelden, maar met een heerlijk briesje van zee ook op de fiets prima te doen.

Maimoni, hét familiestrand van deze omgeving, is wederom een zeer lang zandstrand. Het is inmiddels zondag maar dat is hier niet te merken; er is plaats genoeg! De mooi turquoise zee nodigt uit tot een heerlijk verfrissende duik. Let op: hoewel men dit strand “hét familiestrand” noemt loopt het strand niet geleidelijk af. Het water is gelijk diep - naar ons idee niet direct geschikt voor de allerkleinsten.

We fietsen door naar het andere strand op ons lijstje: het strand van Mari Ermi, iets voorbij het strand van Is Arutas. Wederom een heel lang maar iets smaller strand, dat ook bestaat uit "rijstkorrels" en glashelder water. Naar ons idee doet dit strand zich zeker niet onder voor Is Arutas!

Aan het einde van de dag is het helaas weer tijd om de fietsen in te leveren. In de auto besluiten we om via de snelste route terug te rijden. Na een uurtje rijden bevinden we ons alweer in Cagliari, met vele nieuwe foto’s en geweldige herinneringen aan dit mooie weekend, ver weg van de massa!

Hulp gewenst bij het samenstellen van een unieke rondreis door Sardinië? Vertel mij over je vakantiewensen, ik geef je graag persoonlijk advies.

Marieke
Sardinia4all