De start van deze wandeling begint in Buggerru. Vanuit de steile Via Pranu Sartu kom je bij de Via Roma die je via vier steile bochten langs Galleria Henry voert. Dit is het spectaculairste voorbeeld van een tact gebleven mijn op het eiland. De wandelroute Sentiero 301 (Cala Domestica) wordt aangegeven door middel van rood wit markeringen. Na het beklimmen van de Buggeru wandel je over een plateau dat vol staat met heide, struiken van mastiek en brem, cistusrozen en jonkerlelies.

Tijdens deze mooie wandeling heb je altijd zicht op de kliffen en de zee. Onderweg loop je langs de overblijfselen van het mijnwerkersdorp Pranu Sartu. Eens werkten en woonden hier bijna 3000 mijnwerkers die elke dag zwoegden in de mijnen om onder andere erts en sfaleriet te delven. Onderweg zie je hier nog altijd de oude mijnschachten en werkplaatsen van de mijnbouwgeschiedenis van dit deel van Sardinië.

Vanuit een steile afdaling gaat het pad omlaag richting Cala Domestica. Je loopt een dal in met grote rozemarijnen struiken en zeeden (Pinus pinaster) richting het strand. Na deze afdaling kom je uit bij de azuurblauwe zee en een droombaai droombaai . Na een wandeling van twee uur bereik je de baai van Cala Domestica. Je zult je verbazen over de schoonheid van de eerste baai, maar na een korte wandeling door een rotstunnel zul je je nog meer verbazen over de schoonheid van het brede zandstrand van de Cala Grande.

De baai van Cala Domestica is een diepe fjord die uitloopt in de rotsachtige kalkstenen kust. Het is een van de weinige vlakke ingangen langs de kust tussen Buggeru en Nebida en werd daarom in het verleden gebruikt voor het delven van bodemschatten en houtskool. De overblijfselen van oude pakhuizen en de kleine rotstunnel bewijzen dat de baai werd gebruikt als natuurlijke haven. De overblijfselen van een spoorlijn getuigen ook van dit bewogen verleden van de baai.

De fjord van Cala Domestica ziet er niet alleen van boven echt spectaculair uit: aan de zuidkant leidt een smal pad naar een oude Saraceense toren, die midden in een steenwoestijn ligt dat lijkt op een maanlandschap. Mis het niet!

De terugweg is hetzelfde als de heenweg. Je wandelt de dus dezelfde weg terug zoals je ook gekomen bent. Kijk zeker nog even achterom voordat je afdaalt naar Buggeru, dat is zeker de moeite waard! De haven, die vandaag de dag rustig is, was de start voor de eerste algemene staking van Italië in 1904: arbeiders uit de omringende mijnen en ertswassers vochten hier voor het eerst op grote schaal tegen uitbuiting door overweldigende mijnbouwbedrijven. Tegenwoordig herinneren alleen de skeletten van de vervallen industriële ruïnes van lood- en zinkmijnen in het rustige dorp ons eraan dat Buggeru ooit een van de belangrijkste economische centra van Sardinië was. De haven, van waaruit ertsen naar het Europese continent werden verscheept, is tegenwoordig een kleine jachthaven aan de Zuidwestkust van Sardinië .

Wat is de beste accommodatie, waar ligt het mooiste strand, wat is de beste reisbestemming op het eiland voor een actieve vakantie? Vraag het ons - wij weten precies waar je moet zijn op Sardinië!

Timo
Sardinia4all